Voor de een is het een lekkere salade, voor de ander een geneesmiddel maar één ding is zeker: waterkers is superfood van de hoogste plank. De Amerikaanse CDC (Centers for Disease Control and Prevention) onderzocht tientallen groenten en fruit op de hoeveelheid mineralen en vitamines, en wat bleek? Waterkers, is, na Chinese kool, snijbiet, spinazie, witloof, spruitjes, cichorei, sla en peterselie, de groente die het best beschermt tegen chronische ziektes. Dat horen ze graag, bij Sint-Lucie.
Dat waterkers caloriearm is, rijk aan ijzer, calcium, jodium, zwavel, vitamine A en C wisten de Grieken al. In 400 voor Christus liet Hippocrates een verzorgingshuis voor longpatienten bouwen bij waterbronnen met waterkers, op het eiland Kos. De Romeinen plukten het in het wild. voor in hun salades. en in de middeleeuwen zetten de Fransen het op hun menu. In Vlaanderen kreeg de waterkersteelt rond won vorm. al werd het hier en daar wel al in het bronwater van kasteeldomeinen gekweekt. Ook het kasteel van Laken had z’n eigen waterkersbed. Het is zelfs recent geres taureerd; als je langs de Van Praetlaan rijdt. zie je het zo liggen. In navolging van Hippocrates wordt ook bij ons waterkers voor gezondheidsdoeleinden gekweekt. Bij Cressana in Roborst (Zwalm) vriesdrogen ze biologische waterkers.
“Wie de waterkers eert, de ziekte weert” staat bij het beeld van de Waterkersplukster aan de kerk van Roborst. Ook al vind je waterkers nog her en der in het wild, het is een veeleisend plantje dat alleen wil groeien in helder en kalkrijk stromend bronwater van ongeveer 10c. In Lauw. bij Tongeren ligt zo’n bron. de Sint-Lucie die haar naam leem aan de grootste waterkerskwekerij van België. Het was André Vansimpsen die er in 1938 de eerste waterkerskwekerij startte; de huidige kwekers. broer en zus Frank en Christel, vormen al de derde generatie. Ondertussen kweken ze waterkers op 7 verschillende locaties in Limburg. Vlaams- Brabant, Waals- Brabant en Luik Zo’n kwekerij mag er dan bijzonder lieflijk uitzien. met al die dobberende frisgroene blaadjes. vergis je niet, de teelt is zwaar. en verloopt nog altijd grotendeels manueel. Tussen maart en half augustus wordt waterkers op natte grond gezaaid. na een zevental weken verhuizen de jonge plantjes naar diepe bakken met stromend water. Daar groeien ze verder zonder grond.
Verwar waterkers (cresson) niet met tuinkers (cressonette). die je in de winkel in een bakje met een nat matje vindt. De smaak is licht peperachtig. met een toets van radijs. Het is een kwetsbare groente. die je best zo vers mogelijk eet, in een salade. in koude en warme sausen, in pesto, smoothies en sapjes of heel klassiek, in de soep. In Engeland smeren ze WATERKERSBOTER op hun driehoekige sandwiches.
Gooi de steeltjes niet weg die bevatten evenveel smaak en vitaminen als de blaadjes. En als je al eens een slakje in je waterkers vindt, wees dan blij het is het ultieme bewijs van een biologische teelt.
