Geraardsbergse Mattentaarten - Broederschap Van De Geraardsbergse Mattentaart

Geraardsbergse Mattentaarten - Broederschap Van De Geraardsbergse Mattentaart

Al zo’n vierhonderd jaar geleden stelden de leden van de bakkersgilde van Geraardsbergen een huishoudelijk reglement op met de kwaliteitsregels waaraan hun mattentaarten moesten voldoen. Een zaak van staatsbelang want dit reglement werd in 1752 bij keizerlijk decreet bekrachtigd door Maria-Theresia. In 1978 deden hun collega’s hun huiswerk nog eens over en richtten de Broederschap van de Geraardsbergse mattentaart op om de historische achtergronden en de kwaliteit van de mattentaarten veilig te stellen. In 2006 kwam de bekroning: de Geraardsbergse mattentaar- ten verkregen als eerste Vlaamse product het felbegeerde Europese label van Beschermde Geografische Aanduiding (BGA). De taartjes genieten hierdoor dezelfde status als champagne, parmaham of fetakaas.

Geraardsbergse Mattentaarten
“Het BGA-label betekent dat de Geraardsbergse mattentaarten enkel gemaakt mogen worden in Geraardsbergen, de aangrenzende gemeente Lierde en hun deelgemeenten”, zegt Peter Deneyer, lid van de Broeder- schap en een van de acht bakkers van de originele mattentaart. “Ook de melk en de matten moeten afkomstig zijn van boerderijen uit dit gebied. Uiteraard worden er elders in Vlaanderen ook door bakkers matten- taarten gebakken. Maar Geraardsbergen is toch duidelijk de bakermat.” Geraardsbergse mattentaarten zijn kleine ronde taartjes uit bladerdeeg, opgevuld met de befaamde mattenbrij. Net als vele andere streekproduc- ten vindt de mattentaart zijn oorsprong in een aloude bewaarmethode van voedingwaren. “De mat is gewoon gewonnen of gestremde melk”, vertelt Peter Deneyer. “Vroeger hadden boeren geen ijskasten of koele kelders om hun melk in te bewaren. Daarom lieten ze de rauwe melk schiften in matten. De melk werd eerst gekookt en dan gestremd door zure karnemelk. Die substantie werd in neteldoeken gegoten om uit te lekken. De vaste materie die overbleef, waren de matten. Het is hetzelfde procedé dat gevolgd wordt bij het maken van kaas. Alleen worden de matten gemalen en gemengd met suiker en eidooiers. Zo ontstaat een mattenbrij die gebruikt wordt voor het vullen van de taart uit bladerdeeg. Ook vandaag wordt nog op exact dezelfde manier mattentaart gemaakt. Het is een zoet gebak met een luchtige vulling. Sommigen bakkers doen er nog amandelen bij maar dat is zeker geen must.”

De mattentaart is zeer geliefd tot ver buiten de streek. Bakker Deneyer maakt wekelijks 8000 taarten. “Het is een volkstaart”, zegt Peter Deneyer. “Vroeger wist bijna elke huismoeder hoe ze een mattentaart moest maken. Het recept werd van generatie op generatie overgeleverd. Bij alle feesten  in deze streek worden mattentaart geserveerd.”

In het Geraardsbergse wordt de taart steeds bij de koffie geserveerd.